Een bijna helemaal goede column van Elma Drayer. Bijna, want er zijn twee kritieken. Ten eerste, lang niet alle lezers kennen de betekenis van ‘quod non’ (‘wat niet waar is’). Daardoor werd die mensen niet duidelijk dat ze meent dat de beschuldigingen van Amnesty disproportioneel en niet goed genoeg onderbouwd zijn. Ten tweede noemt ze niet de voornaamste kritiek. De kritiek die ook Rob Vreeken negeerde: Critici van Amnesty vinden het niet reëel van een aangevallen partij (hier Oekraïne) te eisen dat het zich nooit verdedigt vanuit scholen of andere terreinen die in stadscentra liggen. Je mag, wat mij en veel van die critici betreft, nog wel verlangen dat zo’n school niet tot raketbasis wordt omgebouwd (iets wat Hamas zeer bewust wèl deed), maar als bivakplaats voor de eigen soldaten lijkt het mij een oorlogsrechtelijk toegestane plek, al zal je de reguliere gebruikers zolang willen weren. Je hebt immers te maken met een vijand die geen scrupules kent.
- Heeft Marit de Roij al wat invloed op de Volkskrantredactie gehad? - 15 oktober 2022
- Ombudsman over de identiteit van de Volkskrant - 15 oktober 2022
- De Rus Jevgeni - 15 oktober 2022