- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Vandaag twee getuigenissen van marteling in de Volkskrant. Op pagina 5 wordt verslag gedaan van niemand minder dan Saddam Hoessein. Over het hele lichaam heeft hij littekens, na martelingen door Amerikaanse bewakers, zo zegt hij. Geloof je hem? Eén pagina verder het verhaal van Junah die al jaren vastzit in Guantánamo Bay. En het is naar buiten gebracht door de respectabele organisatie Amnesty International, waarvan ook ik overigens lid ben. Zij hebben de handgeschreven getuigenis doorgespeeld gekregen van de advocaat van Junah. Er is haast geen marteling te bedenken of het is Junah wel overkomen, zo leest het.
Ik heb er al eerder over geschreven: We moeten buitengewoon argwanend zijn jegens dit soort getuigenissen. Dat zal niet steeds even gemakkelijk zijn. Immers, we willen liever niet het risico lopen een werkelijk geval van marteling af te doen als een Schwalbe. Een organisatie als Amnesty International zou ons moeten helpen de neppers te onderscheiden van de werkelijk hemeltergende gevallen. Maar ik heb de indruk dat ook Amnesty soms grote moeite heeft met het onderscheid. En er zou ook nog kunnen gelden dat de idealisten bij Amnesty vanuit een zeker vooroordeel minder kritisch zijn jegens de getuigen, zoals een zekere Junah, dan jegens de beschuldigden, zoals de Amerikanen. Jammer, maar helaas. Amnesty wordt voorlopig door mij met dezelfde argwaan aangehoord als getuigen zoals Junah en Saddam.
0 reacties op “Ik ben gemarteld!”