- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Onderstaande e-mail ontving ik vandaag als reactie op een klein schrijven van mij op de weblog van Anja Meulenbelt.
Wesley vd Berg heeft mij de tekst gezonden die ook in het NRC is gepubliceerd. Ik wil deze tekst niemand hier onthouden. Het is m.i. een zorgvuldige mening. Kritiek erop is natuurlijk mogelijk, maar kom bij mij niet aan met schampere opmerkingen dat het getuigt van racisme en moslimhaat. Ik zal dan wellicht genoodzaakt zijn net als Anja … nee hoor.
Naam: Wesley van de Berg
Bericht:
Uw reactie over Hirsi Ali las ik op Anja Meulenbelts weblog. Mijns inziens is Meulenbelts moslim- en islambeeld ernstig vertroebeld door haar moslim-vriendschappen. Begrijpelijk, maar daarom niet minder onterecht.
Hierbij stuur ik u mijn NRC-artikel “Voor mij geen moslimlessen”. Als u wilt, ter verspreiding.
In zijn artikel “Hoe verdedig ik de islam? Les 1” schrijft Deniz Coskun het ene, en in zijn artikel “Waarom deze moslim les 1 verwerpt” schrijft Jamal Bejja weer het andere, het tegenovergestelde. Het is typerend voor wat het ‘islamdebat’ heet. De media worden zelfs met koranverzen bestookt, en niet-moslims doen lustig mee om hun islamvriendelijke of islamvijandige gelijk te halen – wat ze dus nooit krijgen: dé islam bestaat niet, is de slogan.
Het enige dat telt is het antwoord op de vraag: “Kan de moslimgemeenschap in Nederland – en West-Europa – op termijn de democratische rechtsstaat dragen?” Immers, de moslimgemeenschap gaat een sterke machtsfactor vormen. Nu is 1 op 20 Nederlanders moslim, echter 2 op de 20 borelingen is moslim: het aantal moslims neemt gestaag toe. Eigenlijk is het beter te spreken van ‘soennieten en sjiieten’; men schere moslims niet over één kam. Veruit de meeste Turken en Marokkanen zijn in naam soenniet.
Voor het antwoord is het onzinnig moslims individueel te raadplegen; naast het fenomeen van het sociaal gewenste antwoord ligt wensdenken op de loer. Je kunt de geschiedenis induiken, en dan is het antwoord ondubbelzinnig en hard “NEE”. Ten eerste, moslims vormden telkens een bestaande orde om in een orde waarin schriftgeleerden met hun koranuitleg een dominante wetbepalende rol spelen. Ten tweede, moslims hebben door de schriftgeleerden te volgen de wetenschappelijke ontwikkeling – een ontwikkeling die welvaart, welzijn en de democratische rechtsstaat in het westen bevorderde – na een korte bloeiperiode doen stagneren. En ten derde, tot op heden ontwikkelden moslims geen democratische rechtsstaat: ze accepteren schriftgeleerden die ondemocratische machthebbers legitimeren.
Terugkerend in deze drie feiten is de rol van de schriftgeleerden, en die vragen altijd “Wilt u zich laten leiden door de wetten van God of door die van mensen?”. Zij roepen moslims op hen te volgen, en moslims – nogmaals als gemeenschap – geven daar gehoor aan: een wederzijdse legitimatie.
Je kunt je ook luisteren naar liberale geluiden. Maar dan is het antwoord nog niet even ondubbelzinnig en even hard “JA”. In weerwil van allerlei liberale geluiden van individuele moslims hebben ze nog steeds geen school kunnen maken – vraag maar eens of er een liberale schriftgeleerde, liberale imam, liberale moskee en liberale koranschool bestaan! – natuurlijk kunnen de media veel meer aandacht besteden aan die geluiden. De schriftgeleerden verbieden al eeuwenlang de vrije koraninterpretatie. Veel korankenners hebben er ernstig onder geleden, recent nog: Mohammed Taha (en volgelingen) vermoord, Nasr Abu Zaid gevlucht, Fazlur Rahman gevlucht. De overdominante soennitische kerk heeft nog geen Luther gehad. Hoe moet ooit een liberale islam van de grond komen? Of zijn het de Ahmadyyia’s, of de Alevieten?
Socioloog Dick Pels (Trouw, 26 november) pleit voor de vrije interpretatie. Dat is makkelijk gezegd, maar vooralsnog onbetamelijk onrealistisch voor moslims als gemeenschap.
De meeste moslims zeggen niet-praktiserend of gematigd te zijn, maar dat betekent nog niet dat ze de wetsbepalingen in de koran en de schriftgeleerden afvallen. De vraag is aan wie of wat zij loyaal zijn als de schriftgeleerden via de imams tot actie oproepen – herinner Iran, de kwestie Rushdie en de theateropvoering Aisja – en als de minder gematigden druk uitoefenen. Daarbij komt dat zij zich, zoals eenieder, emotioneel gebonden voelen aan traditie, cultuur, familie en vrienden.
De politiek moet integratie van moslims bevorderen door beter minderhedenbeleid, is de oproep. Zeker. Maar wat betekent integratie zonder loyaliteit aan de democratische rechtsstaat, met aangepast gedrag uit een plichtmatig “respect” voor de (grond)wet van het verblijfsland? Een individuele moslim moet allereerst geplaatst worden voor een principiële keus vóór de democratische rechtstaat. De democratische rechtsstaat staat namelijk op het spel, en de interpretatievrijheid van aan de rechtsstaat loyale moslims ook.
drs. Wesley van de Berg
socioloog en voorstander van een loyalitetsverklaring
ter verkrijging van het Nederlanderschap
Één reactie op Wesley van de Berg: Voor mij geen moslimlessen