- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Verbijsterend is het om juristen te horen verklaren dat een bekentenis op zich slechts indirect bewijs is en als zodanig nog onvoldoende om iemand te veroordelen.
Op zich is het een goede zaak dat rechters liever een bekentenis én hard bewijs willen zien alvorens een veroordeling uit te spreken. Dan voelen ze minder angst ten onrechte te hebben veroordeeld en weten ze zekerder te hebben gehandeld vanuit een ethisch verantwoord standpunt. Maar iemand moet mij maar eens uitleggen wat er onethisch is aan een veroordeling die is gestoeld op een bekentenis en daarnaast slechts indirecte aanwijzingen. Wie dat onethisch vindt, snapt weinig van logica.
In vroeger tijden werd er gemarteld om een verhaal te toetsen. Dat mag niet meer. Daarmee zijn we gelukkig verlost van een hoop ellende. Maar wat is ervoor in de plaats gekomen? Geloven we nu elk verhaal? In de praktijk wordt een hoop slimmigheid ingezet om iemand het ware verhaal te ontlokken of uitspraken te laten doen die iemands alibi ondermijnen. Maar de dader kan slimmer blijken te zijn – en/of de nodige ‘mazzel’ hebben – en toch overeind blijven. Zijn er dan werkelijk geen andere middelen meer? Hoe zit dat nou toch met de moderne techniek, met name met de nieuwste generatie leugendetectoren?! Daar is volgens mij een flinke progressie geboekt.
Een andere interessante uitspraak vandaag in de Volkskrant was dat bij het OM het proportionaliteitsbeginsel moet worden toegepast, kortom dat zware middelen alleen bij zware misdrijven mogen worden toegepast. Mij lijkt het dat dit slechts een pragmatisch principe is, goed om het wetsbedrijf efficiënt te houden en de wetshandhaving daarmee betaalbaar. Maar ik begrijp echt niet wat er onethisch of wetsmatig onjuist is aan de inzet van bijv. undercover-agenten en afluisterapparatuur naar aanleiding van de diefstal van een fiets. Akkoord, het is erg duur om dat bij elke fietsdiefstal te doen. Maar daarmee ook onethisch? Ik dacht het niet.
Ook zie ik niet in wat er onethisch is aan agenten die foto’s maken van groepen hangjongeren, als anderen dat wel vrijelijk mogen. Tuurlijk, men vreest misbruik door de overheid, maar zijn er werkelijk geen àndere manieren om dat te voorkomen?
Ik ben uitermate gesteld op mijn privacy. Maar ik denk dat criminelen nog veel meer gesteld zijn op hun privacy en in veel sterkere mate voordeel hebben van de huidige privacy-regelingen dan ik.
En dan nog iets. Dus als je het lijk nou maar goed wegwerkt en je beweert bij ontmaskering dat die persoon zomaar opeens doodging en dat jij je geen raad wist, bang was verdacht te worden van moord en daarom maar het lijk hebt weggewerkt, dan kan je nog slechts beschuldigd worden van wegwerken van het lijk en niet meer van doodslag of moord? Rare gang van zaken. Ik zou zeggen, beschuldig en veroordeel maar op basis van moord. Als het lijk aantoonbaar is weggewerkt, laat die persoon dan maar met bewijzen komen dat het géén moord was.
Joran moet worden vastgezet. Vervolgens moet hij aan de leugendetector. Dat op zijn minst.
