- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Afshin Elian in zijn column van Elsevier over het falen van de ‘integere’ Cohen:
“Begrippen als ‘fatsoen’ en ‘integer’ worden nu zonder een concrete invulling als vage begrippen gebruikt om de politiek op basis van de intentie te beoordelen – en niet op basis van de inhoud.”
Elian legt het niet verder uit, maar ik vermoed zijn intentie te begrijpen. Dan wordt de uitspraak van een politicus beoordeeld op de diepere intentie, de eigenlijke verholen bedoeling. Linkse mensen zijn daarin nòg sterker dan rechtse mensen, zo vermoed ik. Zij hebben immers geleerd om altijd goed te letten op de bedoeling achter de woorden, om argwaan te hebben, om zich niet als naïef doetje te laten zetten voor andermans karretje. Immers, hoe vaak bleken mooie woorden in het verleden niet eigenlijk de opmaat naar uitbuiting en onderdrukking?! Zeker sinds de jaren zestig laten zij zich niets meer wijs maken.
Deze mensen hebben groot gelijk. Of toch niet? Want stel nou dat die eigenlijke verholen bedoeling er helemaal niet is?! Dan zien we dus gebeuren dat iemand wordt weggezet niet om wat deze werkelijk beweert, maar om wat deze wordt verondersteld te beweren.
Mij lijkt het beter om slechts te letten op de inhoud, tenzij je echt gegronde redenen hebt argwanend te zijn. En een reden is pas echt gegrond als je met heel goede argumenten kunt komen aanzetten als daarom wordt gevraagd.
Het is dan natuurlijk wel al heel snel een soort cirkelgevecht, van welles-nietes, beschuldigingen en ontkenningen, jij-vindt en ik-weet.
We mogen elkaar niet ongestraft beschuldigen van diefstal, moord of ander crimineel gedrag. Moeten we misschien ons wetboek uitbreiden door ook het ongegrond beschuldigen van eigenlijke verholen bedoelingen strafbaar te stellen?
