- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Sergey Brin en Larry Page zijn de oprichters van Google. Dit niet meer weg te denken bedrijf bestaat overigens pas 15 jaar en groeide in die tijd uit tot zo’n 30.000 werknemers. Beide oprichters bezitten momenteel ieder meer dan 20 miljard dollar en daar komt het komende jaar zo goed als zeker weer 4 miljard per persoon bij, al zal dat niet helemaal uit cash geld bestaan. In elk geval kunnen zij rustig gerekend worden tot een zeer select groepje dat dankzij de ICT superrijk en zeer machtig is geworden. Het lijkt erop dat zij zo rijk zijn geworden door een combinatie van factoren. Ze volgden op het juiste moment de juiste opleiding aan de juiste topuniversiteit, deden daar het juiste onderzoek, bleken beiden zondermeer geniaal, hielden hun belangrijkste uitvindingen aldaar min of meer geheim en begonnen hun eigen bedrijfje op het precies juiste moment. Het internet ontwikkelde zich in razend tempo en er was grote behoefte aan methoden om de steeds groter wordende hoeveelheid gegevens te doorzoeken. De tot dat moment traditionele zoekmethoden waren onvoldoende krachtig om zulke grote hoeveelheden snel te doorzoeken. Brin en Page hadden bepaalde, in eerste instantie door anderen aan de Stanford universiteit ontwikkelde, zoekalgoritmen verder ontwikkeld en grepen hun kans. Het werd een groot succes. Wat iedereen daarbij opviel was dat ze een goede moraal meenamen. Ze hechtten aan ethische principes en dat was maar goed ook. Als ze de moraal aan hun laars hadden gelapt en zich hadden beperkt tot commerciële overwegingen, was hun bedrijfje (Google) welhaast zeker geflopt, ook al waren de algoritmen nog zo goed. Internetgebruikers hebben de ethische keuzes van Google altijd laten meewegen in hun beslissing om Google te gebruiken. Dat was zeker het geval vanaf het moment dat concurrenten opdoemden.
Met de moraal van Brin en Page zit het dus wel goed. Of toch niet? Hoe zou het daarmee gesteld zijn na 15 jaren van doorlopend succes op alle fronten? Ze verkeren tegenwoordig in de hoogste kringen en behoren tot de superrijken. Maar ook beschikken ze over een heel leger misschien wel nog genialere werknemers die ze – geld is er in overvloed – laten werken aan de meest wilde projecten. Af en toe worden ideeën uit de science fiction in hun laboratoria echt werkelijkheid. Menige jongensdroom wordt er waargemaakt.
Toch, ik heb de indruk dat ze zo langzamerhand losgezongen zijn geraakt van de realiteit. Dat onze ethiek bij tijd en wijle een beetje moet opschuiven teneinde grootse verbeteringen mogelijk te maken, het is begrijpelijk. Echter, ze lijken momenteel toch wel een loopje te nemen met de ethiek. Ik doel dan op het nieuwste speeltje, Google Glass. Het gaat daarbij om een bril die een camera en projector combineert en die bovendien draadloos verbonden is met de servers van Google. De mogelijkheden lijken welhaast onbegrensd. Hoewel een aantal van die mogelijkheden al realiteit zijn sinds de introductie van de moderne smartphone, zal Google Glass een extra dimensie toevoegen. Terwijl je een smartphone, fototoestel, microfoon en videorecorder nog echt moet richten, kan je bij een bril volstaan met ‘onopvallend dragen’. Het medium zal een stuk meer kunnen binnendringen in ons privéleven dan de media die we al gewend zijn. Onze privacy komt daardoor nog meer in het geding. Sommigen stellen dat we ons van de privacy in de toekomst niet meer moeten voorstellen wat deze ooit was en dat het zo goed is. Dat vind ik echter een wel heel cynische, of in elk geval ondemocratische, stellingname; mogen we daarover alsjeblieft zelf beslissen?! Het kan toch niet zo zijn dat we eigenlijk geen keus meer hebben alleen maar omdat iets voortaan technologisch mogelijk is. Als we ons vanaf nu laten bepalen door wat technologisch mogelijk wordt, dan kunnen we alle filosofen, ethici en politici maar beter meteen overboord zetten, net als de democratie. Ik denk dat juist vanaf nu alle technologische vernieuwingen vooraf getoetst moeten worden. Dus niet wachten met wetgeving tot een of ander kalf verdronken is. Proactief en vooraf bij wet regelen is in deze snelle tijden eerder een noodzaak dan een wens, temeer daar ongewenste ontwikkelingen terugdraaien soms gewoon niet meer mogelijk is.
Met name Sergey Brin heeft zich, als projectleider van allerlei bijzondere projecten – waaronder het Google Glass project – opgeworpen als pleitbezorger ervan. Google wil nog voor het eind van dit jaar 8000 gadget-liefhebbers in de gelegenheid stellen een Glass aan te schaffen voor 1500 dollar. Brin zelf heeft zich al in o.a. de metro van New York begeven met zo’n bril op. Op conferenties vertelt hij dat het dragen in het begin wat onwennig was, maar dat het hem steeds beter beviel. Sterker, hij vindt al dat getuur op een smartphone nu eigenlijk maar onsociaal (“You’re actually socially isolating yourself with your phone”) en beweert zelfs dat smartphones je mannelijkheid ondergraven, terwijl Google Glass dat niet doet. Hoe bedenk je het…
Nu zal het vast zo zijn dat die bril voor de drager een voordeel oplevert. Maar heeft Brin wel voldoende nagedacht over de privacy impact voor degenen die bekeken worden? Laten we er een interessant testgeval van maken.
Meneer Brin, ik stel voor om nogmaals het experiment aan te gaan, maar dan in de rol van degene die bekeken wordt. Concreet, ga de uitdaging aan je te laten omringen door meerdere, jou onbekende, personen die de bril dragen en die je gaan observeren. Het experiment moet dan toch wel minstens een week omvatten en zich ook niet beperken tot een enkele ruimte of een enkel uurtje van de dag. Verder moeten alle data die de brillen naar het internet doorsluizen opgeslagen worden op servers waar we allen goed bij kunnen. Ik ben benieuwd of je deze uitdaging durft aan te gaan. Met vriendelijke groet.
En tot de tijd dat we allen over het gebruik van Google Glass in onze parlementen gestemd hebben: Ik persoonlijk zal alle begrip opbrengen voor eenieder die de drager de bril van de kop rukt en deze op de grond verpulvert. Ja, ik weet het, daarmee ga ik verder dan wat de Stop the Cyborg organisatie beoogt. Die pleiten, heel fatsoenlijk eigenlijk, slechts voor t-shirts met opdruk van een verbodsbord.
Opmerking bij onderstaande clip: Wie in de zoekmachine van Google de term ‘google glass’ intikt en kiest voor afbeeldingen, krijgt een haast oneindige rits foto’s te zien van heel mooie en hartstikke blije mensen met zo’n bril op. Toeval?
Pingback: Will Sergey Brin accept the challenge to be observed through Google Glass? | P. van Lenth
Pingback: Will Sergey Brin take the Google Glass challenge? | Stop The Cyborgs
Hiervoor zal namelijk een SIM kaart nodig zijn met een data abonnement. Nou lijkt het me sterk dat gebruikers het apparaat blijven gebruiken als ze aan het eind van de maand een toren hoge rekening ontvangen alleen maar omdat de video beelden, foto’s en geluidsopnames worden door gestuurd naar Google.
Bovendien zal Google vrij weinig hebben aan, zeg, 70 procent van al die informatie. Google gaat over adverteren en zal dat niet doen op een moment dat je er totaal niet op zit te wachten. Dat zal namelijk ten slechte van hun product komen. Overigens zeggen ze er geen advertenties in te stoppen. Dit wil ik geloven, ze gaan namelijk Android gebruiken en daar moet ik nog de eerste advertentie vinden die door een Google app is weergeven.
En over privacy gesproken. In Nederland is het toegestaan om alles wat publiekelijk is, te fotograferen en op te nemen. Als je dus om je privacy geeft, kan je beter niet de deur uit gaan. Wat dacht je anders van al die bewakingscamera’s? Die filmen je ook de hele dag.
En dan ook nog: nieuwe technologie is niet eng. Dat dacht men eerst ook van de mobiele telefoon. Nu loopt iedereen ook met zo’n ding. Ik zit eigenlijk al te wachten op de implantaat chip met Android OS als besturingssysteem.
De huidige praktische belemmeringen laten onverlet dat het een bepaalde kant opgaat. Bij GG moet je niet slechts kijken naar wat dit jaar of volgend jaar mogelijk zal zijn, maar naar waar het heen gaat. En daarover mag zeker gespeculeerd worden. En ook mag (moet) men zich daarover zorgen maken. Houd het er maar op dat daarmee hopelijk een self-denying prophecy wordt uitgesproken doordat we erover met elkaar discussiëren en wetgeving opwerpen om het allemaal binnen de perken te houden.
Over dat vrijelijk filmen en fotograferen: Ik maakte een paar jaar geleden een paar foto’s van de spelende kinderen bij mij op het (school)plein. Mooi dat een juf naar me toe kwam. En terecht, vind ik. Ik kon het goed uitleggen, maar het geeft aan dat er wel degelijk sociale normen gelden. Ga jij maar eens de mensen op een terras uitgebreid filmen. Mooi dat je onplezierig commentaar zult krijgen en zelfs klappen in het vooruitzicht gesteld krijgt. En terecht. Het probleem met GG is dat we het niet meer zullen doorhebben; het valt onvoldoende op.
Over de bewakingscamera’s: Die zijn van de overheid of door de overheid goedgekeurd. De overheid, dat zijn wij (hoop ik). Voor GG geldt dat de bril eigendom van een individu is en dat we over dat individu onvoldoende controle hebben.
Het gaat hier dus om wezenlijke verschillen, ook vergeleken met mobiele telefoons.