- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Zonet was er een interview op tv (Adieu God?). Tijs van den Brink interviewde Boris van der Ham, voorzitter van het Humanistisch Verbond. De eindopmerking van Tijs was dat hij het opvallend vond dat ook Boris uiteindelijk toch wel een soort geloof en behoefte had in een leven na de dood – al is die dan van een andere orde dan de zijne – namelijk dat je ‘wellicht kan voortleven in de gedachten van je kinderen en anderen’. Ikzelf ben momenteel bezig met een boek over de excommunicatie (beter: banvloek) van Spinoza in 1656. Steven Nadler, de schrijver van dat boek, legt ook uitgebreid uit wat in met name het joodse geloof zoal is gezegd over de onsterfelijkheid en het leven na de dood. Naar ik nu kan zeggen is er door zo’n beetje alle rabbijnen, filosofen en theologen over nagedacht. Ook doorspit Nadler de Tora en de andere boeken van de joden. Wat denk je? Het hele concept van het leven na de dood zoals Tijs dat belijdt krijgt pas heel laat in die boeken een beetje gestalte. De eerste werken reppen helemaal niet over zijn conceptuele idee van het hiernamaals en de Opstanding uit de dood. Sterker, alle uitspraken uit die oudste geschriften sluiten veel beter aan bij wat Boris te berde bracht.
Ik krijg sterk de indruk dat Boris van der Ham een stuk beter is ingelezen in de ‘heilige’ boeken, filosofen en theologen dan Tijs van den Brink. Tijs, je doet er goed aan je wat breder te gaan oriënteren, c.q. je er nog meer in te gaan verdiepen . Dan zal je vanzelf ontdekken dat Boris’ visie over het leven na de dood niet zijn persoonlijke variant is, maar een weergave van wat zeer waarschijnlijk het originele idee was van de eerste schrijvers van de oude boeken.
Het hele idee van de Opstanding is echt een uitvinding van heel veel later.
