- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Vanessa en Nicolien, de nu tegenover elkaar staande bewoners
De realityserie Utopia bij SBS6 heeft mijn bijzondere belangstelling. In tegenstelling tot het gros van de mensen in mijn omgeving acht ik het hoog en volg ik het trouw. Ik zie het als een sociaal-psychologisch laboratorium waar je de 15 bewoners zo’n beetje alle dingen goed en fout ziet doen die ook in de echte samenleving goed en fout gaan. Wat me telkens weer frappeert is hoe vergevingsgezind de bewoners zijn. De ene dag hebben twee bewoners de meest heftige en fundamentele ruzie, de volgende dag hangen ze om elkaars nek om het goed te maken. En daarbij is het dus lang niet altijd degene die in mijn ogen de fout in ging die het ‘goed’ maakt. Ik weet niet of ik zo vergevingsgezind ben of zou zijn.
Momenteel speelt het volgende: Elke maand wordt er gestemd, want er moet dan iemand uit het dorp om plaats te maken voor vers bloed. De stemming verliep de afgelopen vier maanden op basis van het geven van één tot drie strafpunten aan één tot drie medebewoners. Wel moesten de strafpunten in bijzijn van de hele meute goed beargumenteerd worden. Nu is er eentje, Nicolien, die dat ‘negatief stemmen’ erg belastend vindt. Nicolien stelde daarom voor om bonuspunten uit te reiken aan degenen die juist zouden moeten blijven. Er zijn in totaal drie punten te vergeven, dus maximaal drie bewoners kunnen een bonus krijgen. Slechts één ander, Vanessa, was direct tegen. Dat liet zij ook met argumentatie én veel emotie duidelijk blijken. De anderen zijn echter voorstander van het experiment en dus zal het gaan gebeuren. De argumentatie van Vanessa was echter ijzersterk; een argumentatie die de anderen evengoed volkomen negeren. Het lijkt wel alsof ze het inzicht ontberen, alsof de logica te hoog gegrepen is.
Vanessa is de huisvrouw annex de strenge moeder van het collectief. Het zal een vooroordeel van me wezen, maar ik ben evengoed echt onder de indruk van het inzicht dat ze meteen toonde. In latere verklaringen leek ze iets in te leveren door een iets zwakkere argumentatie. Daar komt bij dat Umberto Tan ondertussen op bezoek kwam. Hij ging met haar praten en gebruikte suggestieve woorden die erop neerkomen dat zij misschien wel onzeker is en daarom zo fel en negatief op het voorstel reageerde. Nee Umberto, jij zit er zelf helemaal naast; het voorstel is namelijk echt slecht!
Het voorstel komt er namelijk op neer dat iedere bewoner van alle bewoners die deze het liefst laat blijven er slechts maximaal drie kan aanwijzen. Het impliceert dat je dus al die anderen feitelijk laat bungelen. Het is dan maar afwachten of anderen toch nog de reddende stem geven. Wanneer dat bij toeval niet gebeurt kunnen een of meer van je maatjes dus toch zonder punten blijven en zodoende weggestemd worden. Dit systeem is feitelijk veel slechter dan het systeem waarbij je strafpunten geeft. Waarom heeft de meerderheid dat niet meteen door???
Bekijk de uitzending zelf. Ga desgewenst naar 16 minuten en 38 seconden (16:38) en kijk tot minstens 23:02.
Wil je weten hoe het afloopt? Kijk vanavond (doordeweeks) van half acht tot acht uur op SBS6. Het is echt interessant, en heus niet alleen vanwege het hierboven besproken onderwerp.
En ja hoor, er zijn inderdaad een aantal utopianen blijven bungelen. Utopianen die zeer waarschijnlijk niet hadden gebungeld als er ‘negatief’ gestemd was. Het meeste heb ik te doen met Ron. Hij heeft er nu flink de pest op in, want hij vindt dat hij alle tijd een van de socialeren is geweest en merkt nu dat diverse individueel ingestelde utopianen veel meer bonuspunten kregen. Ik ben het met hem eens. Ook merk ik dat divers negatief gedrag van zekere utopianen uiteindelijk beloond wordt doordat zo iemand nu punten kreeg omdat deze zich spijtvol betoonde of de indruk gaf ervan te hebben geleerd. Terwijl iemand als Ron alle tijd al niet negatief was. Het is ook nog maar de vraag of die utopianen (bijv. Ruud) werkelijk iets geleerd hebben van hun fouten. Ik heb zo mijn twijfel.