- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Op een satirische website met een serieuze ondertoon begon gister een blog alsvolgt:
Nederland is een huis en de bewoners geven een feestje. Iedereen is uitgenodigd en geniet bij binnenkomst automatisch dezelfde, gedeelde en gelijkwaardige grondrechten. Dat is de beste manier om het gezellig te houden. In de huisregels, die in het fundament van de woning gegoten zijn, staat bijvoorbeeld dat iedereen gelijke behandeling verdient. Zo niet, dan mag je jezelf daar vrijelijk tegen uitspreken, en dan wordt een oplossing gezocht waar iedereen zich in kan vinden. Ook hebben alle feestgangers het recht om van basale faciliteiten zoals het toilet gebruik te maken, want we schijten in Nederland niet waar ons bed en ons brood staat. Andere zaken, zoals respect en inspraak, zijn vrij om te verdienen voor iedereen van goede wil. Een voorwaarde daarvoor is bijvoorbeeld dat je hapjes en drankjes meebrengt naar het feest, om de proviandkast gevuld te houden. Bijna iedereen die capabel is, doet daaraan mee. Maar wat nou als je een nieuwe gast bent op het Nederlandse feestje, en je was nog niet bekend met deze participatieregel, wat dan? Geen nood! Nederland biedt een compromis: keukendienst, aan het gastfornuis. Daarmee draag je bij aan ieders welzijn, in ruil voor toegang tot de koelkast en de drank. Gerechten die je maakt, mogen zo divers zijn als je maar wil. Hollanders houden van lekker eten en hoewel ze de conservatieve hutspot nooit zullen afzweren, is de multiculinaire smeltkroes altijd het proberen waard. Het is tenslotte een feestje, en feestjes moeten niet saai worden. Bovendien zul je naast het opbouwen van rechten ook respect en mogelijk zelfs bewondering afdwingen voor je kookkunsten. De sfeer in Nederland? Gezéllig, want bijna iedereen – bewoner en gast – doet leuk mee.
Maar al die proviand en gezelligheid lokken steeds meer nieuwe gasten op het feestje binnen, die óók geen eten of drinken meebrengen. Maar gastvrij als we zijn, én met een blik op de huisregels, besluiten we coulant te zijn. […]
Ben je benieuwd hoe het verder gaat? Klik dan hier.
Wat mij aansprak was de metafoor van het huis waar de huisregels zijn gebeiteld in het fundament. Gelijke behandeling, gelijke grondrechten, noem maar op, het is er allemaal gedeclareerd en alle oorspronkelijke bewoners waren het er bij de oprichting van harte mee eens (denkt men).
Het gaat een hele tijd goed, maar ten langen leste komt toch de klad erin. De in het steen gegoten regels blijken tot fikse problemen te leiden. De oorspronkelijke bewoners raken sterk verdeeld over die regels, want volgens sommigen van hen wordt er misbruik van gemaakt, wat anderen dan weer een schandelijke beschuldiging of zelfs discriminatie en racisme vinden.
Is de metafoor geldig? Of geeft deze een vertekend beeld van de werkelijkheid? Ikzelf vind dat de metafoor nogal geldig is. En voor de goede orde, in mijn huis staan die regels absoluut niet in het steen gebeiteld. In het jouwe wel?
