Vroeguh was ik hartstikke links en gaf ik op rechts af. Maar ja, de tijden veranderen en ik ben tot nieuwe inzichten gekomen. Welke? Lees mijn artikelen.
Laatste berichten van Peter van Lenth (alles zien)
- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=t2kKnzW4d8w?feature=player_embedded]
Wat ontbreekt is enige discussie over in hoeverre westers imperialisme de extreme Islam voorbracht.
Doet dat ertoe? Toegegeven, wie holistisch denkt ‘ziet’ tussen alles verbanden, maar maakt het uit? Of anders deze gedachte, toegespitst op de situatie in het midden-oosten, de kern van de Islam: Was het werkelijk imperialisme dat de Engelsen deed vechten tegen het Ottomaanse Rijk (verslagen in 1918)? Wat mij namelijk opvalt is dat de Engelsen nogal graag weer uit dat gebied wilden vertrekken. Nog eerder dan gebied af te staan aan de Joden, stonden ze 70 procent van Trans-Jordanië af aan een aantal vermeende ‘koningen’. Ook van Israél kan je niet met goed fatsoen beweren dat het (klassiek) imperialisme bedreef. Er was hen land beloofd door de Volkerenbond (1918) en later door de VN (1947), waarbij wèl was overlegd met de omringende landen. Die omringende landen (Jordanië, Perzië, Saoudi-Arabië) hadden hun deel al eerder gekregen en waren daardoor formeel en moreel verplicht mee te werken aan de oprichting van die staat. Dat deden ze echter niet. En nu heb je allerlei groepen die het doen voorkomen alsof de Joden daar de boel kwamen koloniseren. Een gotspe, naar mijn oordeel.
Zeker.
Lees het na in:
Edward Mead Earle, Ph.D., ‘Turkey, The Great Powers and The Bagdad Railway, A study in Imperialism’, 1923, 1924, New York
Was het werkelijk imperialisme? Zeker NIET. Ik kopieer van een blog van Martien Pennings die een transcript van een college van Eugene Kontorovich maakte:
We gaan terug naar 1516 en nemen de periode tot 1917 onder de loep.
Dat is een mooie lap tijd.
Toen viel heel Palestina onder het Ottomaanse Rijk, onder de Turken.
Er was niemand die 400 jaar lang, tot 1917, de soevereine rechten van de Turken in twijfel trok.
Omdat de Turken aan de verliezende kant van de Eerste Wereldoorlog meevochten stortte het Ottomaanse Rijk ineen.
Als deel van het “vredesproces” van na 1917 werden alle multi-ethnische rijken in nationale stukjes gebroken.
Bijvoorbeeld Oostenrijk-Hongarije (Versailles 1919).
En dus ook het Ottomaanse Rijk.
Dat werd besloten op een internationale conferentie in San Remo van 1920 tot 1922.
Dat was géén koloniale overwinnaars-conferentie.
Alle landen van de wereld waren er: China, Japan, Ethiopië.
De Volkenbond was synoniem met “de hele wereld”.
En ze besloten unaniem om in het Midden-Oosten een nieuw systeem te scheppen van natiestaten.
En van cruciaal belang is dit: anders dan die van de huidige Verenigde Naties hadden de besluiten van de Volkenbond wél rechtskracht.
Probleem in San Remo 1920-1922 was dat geen van de entiteiten in het Midden-Oosten een geschiedenis van democratie had.
Dus zouden de nieuwe naties begeleid worden naar democratie door Europese machten.
Dat heette “het Mandaatsysteem” en werd ingesteld door de Volkenbond.
“Het Mandaat voor Palestina van de Volkenbond” werd in de wandeling genoemd “het Britse Mandaat”.
De Volkenbond, nogmaals, anders dan nu de Algemene Vergadering van de VN, had dus de macht bindende internationale beslissingen te nemen.
En dat besluit luidde: “the establishment in Palestine of a national home for the Jewish people” vanwege “the historical connection of the Jewish people with Palestine”.
Van geen andere natie werd dit gezegd.
Verder lezen? http://martienpennings.wordpress.com/2013/03/03/het-college-van-eugene-kontorovich-the-legal-case-for-israel-uitgeschreven-in-het-nederlands-2/