Vrijheid

• Over
• Laatste berichten

Volg me

Peter van Lenth

Vroeguh was ik hartstikke links en gaf ik op rechts af. Maar ja, de tijden veranderen en ik ben tot nieuwe inzichten gekomen. Welke? Lees mijn artikelen.

Volg me

Laatste berichten van Peter van Lenth (alles zien)

• Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
• Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
• De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021

Vrijheid… Is dat echt het hoogste goed? Het lijkt me niet, althans niet zomaar. Ben je in vrijheid als je in een oerwoud rondloopt en daar door werkelijk geen enkel ander mens wordt dwarsgezeten? Ja en nee, lijkt me. Ja, je bent er vrij van dwingende anderen. Nee, je hebt er evengoed de nodige gevaren te duchten. Het zal dus wel gaan om vrijheid in combinatie met veiligheid. En met voldoende voedsel en voldoende water en … waarover had Maslow het ook alweer in zijn pyramide? Toch gaat het vandaag over vrijheid. Ook Pamela Geller en Wilders stelden vrijheid centraal, maar dan met name de vrijheid om de eigen mening te uiten, een behoefte die in Maslow’s pyramide niet eens een plekje heeft, zo valt mij op. Nu ik er zo naar kijk staat vrijheid er al evenmin in, kan je nagaan. Waarom dan toch die (hedendaagse?) geobsedeerdheid met vrijheid?

De tegenhanger ervan lijkt gevangenschap te zijn. Maar is dat wel het beste woord? Misschien. Maar hoe moet iemand zich voelen die gekluisterd is aan bed vanwege een ziekte? Die wordt toch flink in de vrijheid beperkt. Het lijkt me eerder te gaan om ontplooiing, waarvoor aan zekere voorwaarden moet worden voldaan om plaats te kunnen vinden. En die voorwaarden zijn in vrijheid makkelijker te vinden. Ah, ontplooiing, dat komt wel voor in Maslow’s pyramide. Tegenover ontplooiing staat niet zozeer gevangenschap, maar veeleer frustratie, lijkt mij. Frustratie is dan het ontbreken van een of meer van de voorwaarden.

Goed, genoeg gemier om de woorden. Waar het mij om gaat: Het gaat er niet om dat mensen vrij zijn. Het gaat erom dat mensen zich kunnen ontplooien, dat mensen kunnen waarmaken wat ze in potentie zijn of denken te zijn.

Mooie doelstelling, maar is het realistisch om dat voor iedereen mogelijk te maken? Lijkt mij niet. Het is in eerste instantie de natuur zelf die frustreert. Slechts degenen die erin slagen de natuurlijke belemmeringen te beteugelen zullen theoretisch kunnen slagen in het bereiken van ontplooiing. Theoretisch, omdat er ook nog anderen kunnen zijn die de voet kunnen dwarszetten. Nu is het zo dat de mensen in Europa, de VS en nog zo wat plaatsen best een eind zijn gekomen. Zover zelfs dat ze denken de ‘vrijheid’ te hebben bereikt. ( ‘Vrijheid’ kan dan gedefinieerd worden als ‘bezitten over de, al of niet zwaar bevochten, voorwaarden om te kunnen ontplooien’.) Goed, laat dat zo zijn. Maar waarom denken ze tegelijkertijd dat iedereen in de hele wereld – nee, in het hele universum – recht op vrijheid heeft? Ja natuurlijk, iedereen heeft in theorie het recht om te trachten de natuurlijke belemmeringen te beteugelen. Maar waarom zouden bijvoorbeeld de Europeanen daarbij moeten meehelpen door eigen verworvenheden op te geven en zonder slag of stoot over te hevelen? Je zou heel goed kunnen stellen dat een individu, groep of volk zelf aan de slag moet, het zelf moet verdienen, door hard werken aan de voorwaarden. En alleen dan kan een individu, groep of volk er trots op zijn en zelfs identiteit aan ontlenen.

Europeanen – om maar eens mensen uit een succesvol gebied te noemen – moeten anderen natuurlijk niet dwarszitten in dat streven. Maar dat mag wellicht weer wel als de eigen ‘vrijheid’ op een agressieve manier wordt bedreigd. Wat dat betreft moeten we ook Darwin niet wegdrukken. Daarmee bedoel ik dat een succesvolle formule waarschijnlijk ook een zelfverdedigingsmechanisme in zich heeft en zich niet zonder slag of stoot laat kapotmaken. Iemand in Afrika – om maar eens een minder succesvol gebied te noemen – kan het spijtig vinden te behoren tot een ‘onvrije’ groep en zelfs vinden dat de Europeanen hun ‘vrijheid’ onverdiend hebben verworven, maar desondanks hoeft de Europeaan niet schuldbewust het hoofd te buigen en de eigen ‘vrijheid’ gedwee over te dragen. Beter kan die Afrikaan vragen om wat hulp. Maar het gros van het verwerven zal die Afrikaan op eigen kracht moeten gaan doen. Me dunkt, ze hebben erg veel land en kunnen niet met goed fatsoen zeggen zonder enig bezit te zijn. Oh zeker, de Afrikanen hebben Afrika onderling behoorlijk onevenredig verdeeld, maar de corruptie in eigen territorium lijkt mij een mooi speerpunt in het hele vrijheidsproject.

En dan de Islam. Ik denk dat de Islam nog slechts bestaat vanwege een paar ingebakken dogma’s, met name vanwege het verbod op afvalligheid. Eigenlijk is het een ongelooflijke geschiedenis. In talloze gebieden zijn complete dorpen en steden deels uitgemoord (de mannen) en deels toegeëigend (de kinderen en vrouwen). Die overlevenden werden natuurlijk gedwongen tot de Islam. Daarom hebben bijna alle hedendaagse ‘moslims’ eigenlijk alle reden om de Islam te bespugen. Moord en slavernij, al was het een millenium geleden, zoiets pik je toch niet? Maar goed, dat besef heerst er nog niet; hun parate kennis van de eigen geschiedenis gaat blijkbaar niet terug tot die middeleeuwen waarin hun gebied veroverd werd.

De Islam is ook al niet een alternatief succesverhaal voor ontplooiing gebleken. Ja, de heersers konden zich heerlijk ontplooien, maar de gewone moslims verre van. Het is een formule die zich kenmerkt slechts kan handhaven door agressiviteit. Waarom zou een westerse beschaving ruimte moeten maken voor zo’n agressieve vorm? Het enige dat moslims van Europeanen mogen verwachten is dat hen in Europa een plaats onder de zon wordt gegund na enige aanpassingen van dat geloof, zoals het recht op afvalligheid. Tuurlijk, Europeanen kunnen moslims ook hun geloof in hun eigen gebied gunnen. In feite is dat ook bijna alle eeuwen het geval geweest. Maar in de tegenwoordige tijd is er een invasie van moslims naar Europa geweest die in vorige eeuwen onbestaanbaar zou zijn geweest. Onbestaanbaar, omdat in die eeuwen het historisch bewustzijn nog wat beter was, wellicht. Of omdat we destijds de ‘mazzel’ hadden dat we werden geleid door koningen die christen waren en die de Islam als een ongewenste concurrent beschouwden. Het zal geen toeval zijn dat de instroom van zoveel moslims pas mogelijk werd na de Verlichting en nadat koningen hun macht afstonden ten gunste van seculieren. Die seculieren hadden de ideologie dat geloof en politiek gescheiden moesten worden. Wrang dat uitgerekend zij de weg baanden voor de enorme toeloop van moslims.

Het is dè queste van deze decennia hoe om te gaan met de vele miljoenen binnengekomen moslims. In alle afgelopen decennia heb ik me niet zo bezorgd gevoeld over onze ‘vrijheid’ als juist dit jaar. En dat heeft alles te maken met die Islam. Nee, niet met moslims op zich. Maar wel met ‘de Islam’, dat geloof waar je niet eens afvallige mag zijn, dat geloof dat meent dat iedereen moslim moet worden, dat geloof dat ‘het zwaard’ veel te gemakkelijk goedpraat, dat geloof dat homofielen ter dood veroordeelt, dat geloof dat … onze vrijheid veroordeelt. We moeten echt de-islamiseren.