- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
In een (premium) interview in het Haarlems Dagblad verklaart Renske Leijten – 36 jaar en al sinds 2006 Tweede-Kamerlid voor de SP – dat ze liever naïef dan passief is. Na lezing van het artikel bedacht ik me dat ze toch maar beter passief had kunnen blijven. Ook vind ik het nogal wat, op je 36e nog steeds zo naïef zijn, want dat blijkt ze inderdaad te zijn, ondanks negen jaren in de politieke arena.
Ik citeer uit het interview:
“Er wordt bewust een tweedeling gecreëerd, bijvoorbeeld tussen moslims en niet-moslim en tussen allochtone Nederlanders en autochtone Nederlanders. Onzin natuurlijk. Uiteindelijk is er maar één relevante kloof, namelijk die tussen arm en rijk.”
“Onzin natuurlijk”, zegt ze. Het is een heel vaak gehoorde, haast pavloviaanse reactie van linkse mensen die staan op het standpunt dat alle narigheid komt door de kloof tussen arm en rijk. Standpunt? Zeg maar rustig doctrine en heb het ook maar rustig over indoctrinatie. Ze zijn zo goed als zeker zelf ooit geïndoctrineerd, heel misschien door de vriendenclub, maar waarschijnlijker door de ouders. In haar geval werkten zowel papa als mama in de welzijnssector, als ‘ouders’ in hun gezinshuis waar ze problematische kinderen een warm nest gaven. Tsja, ik heb weinig tot niets tegen dat werk. Maar ten eerste was het ook maar mooi een stabiel inkomen voor haar ouders en ten tweede zegt het nog weinig over de gedegenheid van hun opinies. Ik veronderstel dat die ouders zichzelf best wel idealisten vonden, misschien wel jaren-zestig types. Maar helaas voor hen, het is nu eenmaal niet zo dat idealisten dus ook een zuiverder kijk op de wereld hebben. Sterker, dat idealisme staat wellicht een realistische kijk alleen maar in de weg. En in hun geval hebben zij hun kind dus een wel heel eenzijdige kijk op de wereld bijgebracht, namelijk dat alles verklaard kan, nee moet, worden door verschil tussen arm en rijk. Wat natuurlijk onzin is…
Ja Renske, dat is natuurlijk onzin! En dat waarvan jij zegt dat het onzin is, is dat bij lange na niet! Het conflict tussen de (radicale) Islam en onze cultuur bleek uiteindelijk helemaal niet te verklaren op basis van arm/rijk analyses. Kijk, daar ga je al met je doctrine.
Wat nu zo triest is, is dat Renske’s standpunt echt àl haar handelen in de Tweede-Kamer beïnvloedt. (Het kan er zelfs voor hebben gezorgd dat ze momenteel het daar maar een ‘elite’ vindt. “Al die spelletjes… al dat gekonkel… al dat gemarchandeer…” en “je moet er maar tegen kunnen dat er zo keihard op de man gespeeld wordt“. Het zijn woorden waarmee ik het misschien eens kan zijn, maar dan waarschijnlijk vanuit een ander perspectief.) Nee, passief is ze niet, als Tweede-Kamerlid speel je een hoofdrol in de politiek. Maar moeten we daarom blij met haar zijn? Moeten we blij zijn met iedereen die zich actief wil inzetten in onze politieke segmenten? Een waar democraat vindt dat natuurlijk wèl en omdat ik een waar democraat wil zijn, ben ik daar zo op de man af gevraagd positief over, in algemene zin dus. Maar wie diep in mijn hart kijkt, ziet dat ik eigenlijk stiekem had gehoopt dat bijvoorbeeld zo’n Renske toch maar passief was gebleven.
Ze kan natuurlijk ook als de donder iets gaan doen aan die naïviteit, want dat past toch niet meer op 36-jarige leeftijd!
