- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Is de Nederlandse samenleving werkelijk doorspekt met zoveel Goedmensen als dit soort berichten suggereren? Hoe het ook zij, het is opvallend hoezeer deze groep in staat is om zich te manifesteren zonder zich te hoeven bedienen van ‘negatieve’ middelen. Zeker in Nederland heeft deze groep het maar gemakkelijk als we vergelijken met de groep van realisten. Die groep blijft waarschuwen met voornamelijk woorden, maar die woorden worden gewoon genegeerd. Een aantal onder hen is het gebruik van het toetsenbord zo onderhand zat, of is daar gewoon niet zo goed in, en zoekt wanhopig naar fiksere middelen. Niet dat dit helpt. Integendeel, lijkt het wel, want de media – ik bedoel de main-stream-media, de MSM, zoals de kranten, de radio en de televisie – bestaat blijkbaar voornamelijk uit Goedmensen die er geen enkele moeite mee hebben om elke ‘boze burger’ neer te sabelen als extreem-rechts, daarmee die ‘boze burger’ bijzonder effectief uitschakelend. Nee, dan de Goedmensen die soms zelfs BN’er zijn. Die organiseren een ‘ludieke aktie’ zoals een inzameling of een lied. En dat levert schijnbaar ‘positief nieuws’ op en laat iedereen in de wereld zien dat wij Hollanders toch maar mooi goedhartige mensen zijn, in tegenstelling tot het beeld dat die ‘boze burgers’ lijken te scheppen. De grote vraag die me nu bezighoudt is wat wat veroorzaakt: Zijn zòveel mensen nou ècht Goedmens en reageert de MSM daarop door hen alle positieve aandacht te schenken? Of zijn de redacties van de MSM zèlf vergeven van de Goedmensen en zorgen die ervoor dat zoveel mensen hun zijde kiezen door hun manier van verslaggeven en becommentariëren? Ik denk het laatste.
Stel je toch eens voor dat de redactie van de Volkskrant voornamelijk bestond uit migratiecritici zoals Martin Sommer, dan zouden de recente voorpagina’s (hier en hier) van die krant er heel anders hebben uitgezien. En als het idem was gegaan bij de andere gevestigde media, dan zouden nu veel minder – nee, héél veel minder – mensen zo positief denken over het binnenlaten – laat staan welkom heten – van zoveel ‘vluchtelingen’. Zo beschouwd is het zeer kwalijk dat we die redacties zomaar hun gang laten gaan; Onder het mom van democratie en vrijheid van meningsuiting komen ze er telkens mee weg. Dan beweren ze dat het immers iedereen vrij staat om ook een krant op te richten. Die argumentatie is in de praktijk een valse, want het is voor die ‘boze burgers’ anno 2015 een totale onmogelijkheid om nog zo’n krant op te richten. Er zijn trouwens wel degelijk initiatieven, zoals van Jalta.nl en ThePostOnline. Maar die zijn noodgedwongen slechts actief op het internet en moeten het hebben van een groep zeer gemotiveerde mensen, temeer daar ze geen budget hebben voor advertenties. Nee, die ‘boze burgers’ moeten het hooguit hebben van de Telegraaf en als zelfs die afhaakt door zo makkelijk het woord ‘extreemrechts’ te gebruiken, of het BN’ers toestaat om hun goedmens-advertentie te plaatsen, dan blijft er van het realistische geluid niet veel over.
Wat is eraan te doen? Hoe krijgen we die redacties gevuld met mensen als Martin Sommer, of desnoods als René Couperus? Die laatste heeft weliswaar nog immer een beeld van boze burgers als lopen die achter ‘rechtspopulisten’ aan, hij voelt tenminste dat er iets schort aan al die momenteel uit onderbuiken omhoog borrelende ‘barmhartigheid’. Uit het Duitse taalgebied haalt hij de term ‘Gesinnungsethik‘, wat hij vertaalt met: “Goed doen, zonder je te bekommeren om de langetermijngevolgen“. Wat wij simpele boze burgers allang benoemen met de term Gutmensch/Goedmens, maar afijn, zo’n woordje erbij kan geen kwaad, denk ik.
Nogmaals, wat kunnen we eraan doen? Zijn wij ‘boze burgers’ in staat om net zulke ludieke acties te bedenken, of kunnen wij – uit de aard der zaak – niet veel anders dan overgaan op minder ludieke acties – zoals boos demonstreren of de redacties dwingen tot aftreden of de ruiten van die media ingooien – of moeten we dan toch maar het moede hoofd te rusten leggen, daarbij iets prevelend als: “Dan bekijken jullie het ook maar straks als het te laat is, stelletje domme ganzen“.
Pingback: En wéér een Gutmensch aan tafel bij Pauw | P. van Lenth