- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Zie de rode streep waar Frank Lammers zijn typische Gutmensch uitspraak deed.
Frank Lammers heeft een ontwapenend uiterlijk en gedrag. Hoe jammer dus dat hij een echte Gutmensch blijkt te zijn. Alle discussie over de ‘vluchtelingen’ van dit afgelopen jaar is niet helemaal aan hem voorbij gegaan, maar heeft hem er toch niet van weerhouden stug vast te houden aan zijn kortzichtige kijk op de problematiek. Kortzichtig, want hij gaat helemaal voor de uitspraak “Hoe kan er nou een grens zitten aan een morele taak! … Dat kàn helemaal niet!“. Dit als reactie op tafelgenoot Sybrand Buma, die de nodige realiteitszin toonde door te zeggen “Ga niet in die zwartwit wereld zitten, maar besef dat òòk de politiek in Nederland altijd zal zeggen: we hebben een morele taak, dat vindt het CDA ook, maar daar is een grens aan, Nederland doet véél meer dan …“. Puntje, puntje, puntje, want toen brak Lammers in met die uitspraak, die hij ook nog eens deed met een zelfingenomen lach op het gezicht. Trouwens, zijn héle houding straalde zelfingenomenheid uit.
Ten langen leste – maar slechts na aandringen, ook richting Jeroen Pauw – mocht Buma zijn argumentatie afmaken: “… omdat wij ook àndere morele opdrachten hebben“. Heel goed, Sybrand, daarmee legde je precies de vinger op de kwetsbare plek van de argumentatie van de Gutmensch. Niet dat Lammers de pijn ervoer, want hij ontkende dat “wij d’r last van hebben”. Integendeel, “we hebben er helemaal niet echte last van”. Kortzichtigheid ten top dus. Onverbeterlijk.
Frank Lammers en Suzan Visser waren uitgenodigd omdat ze voor de EO een soort van documentaire over vluchtelingen hebben gemaakt. Er werden wat flitsen getoond, o.a. van een Lammers die ergens in Oost-Europa een Syriër de vraag stelde of hij uit was op ‘onze vrouwen’. Wat voor domme vraag is dàt nou weer. Zelfingenomen mafkees, temeer daar hij meent opeens expert te zijn geworden na het zien van kindertjes zonder schoeisel in zo’n vluchtelingenkamp.
Ook vanavond was het weer raak bij Pauw. Maar liefst 3-4 (ik raakte de tel kwijt) gutmenschen aan tafel en dan toch ook nog één boze burger, Jan Roos. Die deed zijn best, maar had schijnbaar instructies gekregen (van wie?) om zich in te houden. Als ik er had gezeten had ik die gutmenschen stuk voor stuk beschuldigd van domheid danwel hardnekkige onwil. Eén voorbeeldje van Roos’ matige verweer: Verbeet haalde aan dat we in 1914 toch ook maar liefst 1 miljoen vluchtelingen hadden geholpen. Jazeker deden we dat toen. En wat denk je? Dat was een zeer fraai voorbeeld van opvang in de regio en bovendien opvang van cultuur- en religiegebondenen, namelijk de Belgen! Vervolgens had ik er bij Verbeet op aangedrongen daarop te reageren. Het kan niet anders of ze had bakzeil gehaald.