- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
We kennen allemaal de term ‘progressief’ en velen zullen de uitdrukking ‘progressief links’ een pleonasme noemen. Maar daaraan zou weleens een einde kunnen zijn gekomen nu sinds een paar jaar de term ‘regressief links’ circuleert. Regressief is het tegenovergestelde van progressief. Zoeken we in het woordenboek naar de synoniemen, dan vinden we:
Progressief :
Vooruitstrevend, toenemend, vooruitschrijdend, veranderingsgezind, zich ontwikkelend, uitbreidend, opklimmend, voortgaandRegressief:
achteruitgaand, afnemend, teruggaand, terugwerkend
In de politiek wordt, in elk geval door links, rechts geassocieerd met behoudzucht (conservatisme) en zelfs terugkeer naar vroegere tradities (traditionalisme). In elk geval binnen links wordt links gezien als progressief. Het zelfbeeld is dus links=progressief. Een paar jaar geleden werd de term ‘regressief links’ geïntroduceerd. Waarom?
Daarom: De nodige linkse denkers hadden nog steeds kritiek op rechts, maar ontwikkelden ook steeds meer kritiek op de eigen gelederen. De kritiek werd gevoed door de waarneming dat – althans in het vrije westen – heel veel linkse mensen de normen die ze hanteren voor de eigen, westerse bevolking niet bleken te hanteren voor de niet-westerse minderheidsgroepen binnen de eigen westerse regio. Leden uit die groepen kwamen er bij overschrijding van de westerse normen steeds nogal genadig af en er werd telkens veel energie gestopt in het bedenken van alternatieve verklaringen voor hun gedrag. Frappant genoeg waren het meestal de westerlingen die in die verklaringen de uiteindelijke schuld kregen. Het lag dan aan een eeuwenlange kolonisatie, aan de daaruit voortgevloeide uitbuiting en slechte scholing, aan het westerse kapitalisme (een pleonasme?), noem maar op. Deze linkse critici van links zaten wel met een probleem, namelijk hoe zichzelf nog als links te kunnen blijven zien en tegelijk links te kunnen bekritiseren op die dubbele normativiteit. Nu is er de term ‘regressief links‘ waarvan de definitie kan luiden: De stroming binnen links die de progressieve neiging loslaat voor niet-westerse minderheidsgroepen en voor hen zelfs een stadium acceptabel vindt dat westerlingen al lang en breed achter zich hebben gelaten, bijvoorbeeld sinds de jaren zestig of zelfs de middeleeuwen.
Wie wil weten wanneer en door wie de term is gemunt, kan beginnen op Wikipedia.
