- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
We kennen al de Goedmens/Gutmensch. Een definitie daarvan heb ik reeds diverse keren gegeven, bijvoorbeeld hier: Gutmenschen zijn zij die of te dom of te bedonderd zijn om over mogelijk negatieve langetermijngevolgen van ‘goed doen’ ook maar enigszins na te denken. Een ander kenmerk van Gutmenschen is dat zij kritiekloos uitgaan van ‘dè mensenrechten’ en deze heilig en universeel verklaren.
Ik stel voor er het volgende menstype naast te zetten: de Beschaafdmens. Daar hoort dan natuurlijk een definitie bij:
Beschaafdmensen zijn vanaf hun vroegste jeugd doorlopend geïndoctrineerd met de moraal dat ‘de beschaafde mens’ het, zeker op den duur, altijd zal winnen van de tegenpool, ‘de barbaarse mens’. Geheel in lijn met die indoctrinatie denken Beschaafdmensen niet of nauwelijks na over mogelijk negatieve langetermijngevolgen van ‘beschaafd zijn’.
Wie zoekt naar verwante woorden van ‘beschaafd’ bevindt dat het er erg veel zijn, maar ook dat vele daarvan niet echt verband houden met het hierboven bedoelde. De in ons verband wel relevante verwante woorden staan in het plaatje. Denk met name aan civilisatie- ofwel beschavingsprocessen als oorsprong van beschaafdhied.
Laat ik voorop stellen dat ook ik beschaafdheid prefereer boven barbaarsheid. Maar beschaafd blijven kan ook overdreven worden en juist overdrijven kenmerkt de Beschaafdmens. Je zou het misschien overbeschaafdheid kunnen noemen, maar dan zou onvoldoende duidelijk worden wat er echt mis is met dit menstype. Dit menstype stelt beschaafd zijn tot een van de hoogste doelen en wil àlle onbeschaafde gedragingen uitbannen, te beginnen bij zichzelf. Dit type mens zal zichzelf nooit overbeschaafd noemen. Nee, de Beschaafdmens noemt zichzelf zonder enige schroom “een gewoon beschaafd mens”. Gevraagd naar de onbeschaafde kanten van zichzelf zal deze zeggen er alles aan te doen om die tegen te gaan, of woorden van die strekking.
Beschaafdmensen functioneren prima binnen hun eigen kleine gemeenschappen, zoals op het werk, binnen de familie en in de straat. Maar Beschaafdmensen vormen een groot probleem voor de samenleving als Barbaren de boel naar hun hand proberen te zetten. Beschaafdmensen beschikken niet over de moraal die minder beschaafde manieren van optreden tegen Barbaren van een rechtvaardiging voorziet. Wanneer Beschaafdmensen de overhand hebben in peilingen en verkiezingen, worden er leiders gekozen uit de eigen groep en wordt ook overheidsoptreden tegen Barbaren een zware, zo niet heilloze, onderneming.
Zijn wij allen Beschaafdmens òf Barbaar? Zeker niet! Er zijn heel veel mensen die – wellicht vanaf de vroegste jeugd, of anders door ervaringen die hen de ogen openden – dondersgoed beseffen dat we het in menige situatie echt niet redden met beschaafd blijven. Ik noem ze de Realisten.
Realisten zijn degenen die goed doorhebben dat beschaafdheid het lang niet altijd (en misschien wel nooit) wint van ‘de barbaarse mens’ en dat de eigen zogenaamd onbeschaafde instincten geregeld hard nodig zijn om de Barbaren de voet dwars te zetten.
Vermoedelijk is er een correlatie met opleiding. Vermoedelijk treffen we Beschaafdmensen vooral aan onder de hoger opgeleiden, terwijl de Realisten juist de lager opgeleiden zijn, die beseffen dat beschaafdheid niet altijd mogelijk of gewenst is. (Deze generalisatie betekent uiteraard niet dat hoger opgeleiden geen Realist kunnen zijn en lager opgeleiden geen Beschaafdmens.)
Beschaafdmensen hebben ook andere kenmerken. Zo willen zij zich zoveel mogelijk omringen met andere Beschaafdmensen, want onderdeel van de opvoeding was wel dat beschaafdheid ook van alle anderen verwacht moet worden. Onder andere bij krantenredacties leidt dat tot zeer ongewenste effecten. Een redactie die in zijn geheel bestaat uit Beschaafdmensen brengt geen enkel begrip op voor de Realist die een ‘minder beschaafde’ oplossing voor een ernstig probleem voorstelt. Dat gebrek aan begrip vertaalt zich in veroordeling en demonisering. Ook wordt die Realist niet meer uitgenodigd om de mening te geven en mag deze pas weer terugkomen wanneer er ‘beschaafde oplossingen’ worden voorgesteld. Heel eventueel wordt een Realist af en toe toegestaan om de mening te geven om daarna een hele rits Beschaafdmensen de gelegenheid te kunnen bieden die onbeschaafde mening te weerleggen.
De Realisten voelen goed aan dat ze niet veel kunnen verwachten van de Beschaafdmens politici. (Zie het verband tussen de Beschaafdmens en de politiek-correcte mens. Een van de synoniemen van ‘beschaafd’ is ‘correct’.) Zij zetten hun aas liever op de mede-Realisten onder de politici en doorzien de demonisering vanuit de media. Zij doorzien die omdat ze nog genoeg voeling hebben met hun eigen zogenaamd onbeschaafde instincten, welke ze niet totaal willen onderdrukken, maar juist koesteren voor gebruik in noodsituaties.
Realisten nemen een risico dat de Beschaafdmensen niet durven te nemen. Beschaafdmensen kiezen ook voor die noodsituaties hun mening uit de pool van beschaafde opties. Daardoor ervaren zij geen zwaar gemoed en/of conflict met de rest van hun beschaafde omgeving. Realisten, daarentegen, kiezen in zulke noodsituaties geregeld wèl voor minder beschaafde opties en moeten dat dan bekopen met een zwaar gemoed en/of conflicten met de vele Beschaafdmensen in hun omgeving.
Ziehier de mechanismen waardoor politici als Wilders en Trump zo populair zijn bij Realisten, ondanks dat ze worden gedemoniseerd door de Beschaafdmensen bij de media en in de politiek. Het is verder opvallend dat dit ook geldt voor de laag opgeleiden die altijd links stemden. En, neem mij als voorbeeld, dat het ook geldt voor menig hoogopgeleide die altijd links stemde. Eigenlijk zou dat niet moeten verbazen, want er lijkt geen noodzakelijk verband te bestaan tussen beschaafdheid en links zijn.
In de VS zijn er nogal wat Democraten die Trump kansloos achten tegen Hillary. Zij redeneren langs de lijn dat Democraten zonder uitzondering op Hillary zullen stemmen en dat bovendien menig Republikein zo ontzettend anti-Trump is dat ook deze van lieverlee op Hillary zal stemmen. Dat laatste mag dan wellicht zo zijn, maar ik vermoed dat Trump ook veel ‘Democraten’ eigenlijk heel erg aanspreekt, geheel in lijn met wat ik hierboven schetste over het nonverband tussen beschaafdheid en links stemmen. Dat wordt dus wel degelijk spannend. Hetzelfde zien we trouwens op dit moment in Oostenrijk.
Pingback: Wat de MSM ons vertellen: Asscher is ontzet en anderen zijn opgelucht | P. van Lenth
Pingback: Veel vluchtelingen gaan voor persoonlijk gewin – P. van Lenth