- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
De veerdienst van Stichting Bootvluchteling in 2016.
In de Elsevier van 1 april schreef redacteur Jelte Wiersma:
Na de Griekse daagt ook de Italiaanse justitie actiegroepen voor de rechter voor hun hulp bij mensensmokkel. Terecht, maar wat ging hieraan vooraf?
Een journalist van Sky News kreeg in 2015 een lijst in handen met telefoonnummers waarmee mensensmokkelaars en migranten een schip van een actiegroep konden ‘bestellen’ om hen op te pikken zodra ze met hun bootje de territoriale wateren van Turkije of Noord-Afrikaanse landen hadden verlaten.
Verder blijkt me uit het artikel dat Griekse, en nu ook Italiaanse, autoriteiten die actiegroepen voor de rechter hebben gesleept voor deze hulp bij mensensmokkel, en met succes.
In september 2016 schreef ik hier op Harde Woorden een felle kritiek op Stichting Bootvluchteling vanwege hun actief functioneren als veerdienst voor bootvluchtelingen. Hier weer even het begin van dat artikel:
Ik walg van al die Goedmensen van Stichting Bootvluchteling
De Stichting Bootvluchteling zegt de helpende hand te bieden bij de toenemende vluchtelingenstroom vanuit Libië. De stichting handelt vanuit de overtuiging dat de verdrinkingsdood op geen enkel dilemma een passend antwoord is: “Wij geloven in een wereld waarin we medemensen in nood de helpende hand bieden.” En: “Je moet er niet aan denken, maar wat als wij er niet waren geweest?”
Nou, eerlijk gezegd, waren jullie er maar echt niet geweest. Door jullie soort worden nog veel meer zogenaamde vluchtelingen aangemoedigd om die overtocht te gaan maken. En hoezo medemensen in nood en de verdrinkingsdood… Ze zijn de haven nog maar amper uitgevaren of ze worden al opgepikt door jullie. Jullie zijn gewoon de zoveelste veerdienst Afrika – Europa. Lees verder…
Hoe staat het er nu mee bij Stichting Bootvluchteling? Van hun site plukte ik de volgende verklaring:
Inspelend op de internationale humanitaire crisis – in 2015 verdronken er meer dan 3.300 mensen – heeft Stichting Bootvluchteling in 2016 zes weken met een reddingschip op de Middellandse Zee gevaren in de internationale wateren tussen Italië en Libië. In deze periode redden wij meer dan 1.500 kinderen en volwassenen. Tijdens deze missie handelden wij uitsluitend in opdracht van MRCC (Maritime Rescue Coordination Centre) in Rome – de overheidsinstantie die de reddingen coördineert. Hulp bieden aan mensen in nood op zee is een wettelijke verplichting en valt onder goed zeemanschap. Niet helpen is geen optie. Wij zijn op de hoogte van de geruchten over mogelijke contacten tussen vluchtelingen in nood en schepen van NGO’s en over illegale transporten. Tijdens onze reddingsmissies in 2016 zijn wij hier niet mee geconfronteerd.
In 2017 organiseren wij geen reddingsoperaties op de Middellandse Zee en focussen wij ons op het verder professionaliseren van onze medische en psychosociale hulpverlening in diverse vluchtelingenkampen op het Griekse Samos en Lesbos. Als wij in de loop van 2017 constateren dat er nog steeds te weinig hulp voor bootvluchtelingen op zee is dan overwegen wij om in 2018 wederom een reddingsoperatie samen met MRCC te starten. (mijn vet)
Goed dat ze ermee zijn gestopt, al zitten ze blijkbaar nog in een ontkenningsfase. Verder mag ik hopen dat àlle Europese landen ertoe komen het actief zoeken en oppikken uit zee bij wet te verbieden. Nederland kan natuurlijk ook zelfstandig zo’n besluit nemen en vervolgens Stichting Bootvluchteling, een Nederlandse stichting, aanpakken.
Update 12 april n.a.v. deze tweet van Celeste:
Ze varen gewoon voor de kust van Libië https://t.co/ltIjpDlQqQ https://t.co/R6jSe1bkIi
— Celeste (@Celeste112405) 12 april 2017
