- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Jeroen van der Starre met megafoon.
Onder de op zich al veelzeggende titel ‘De bruine Renaissance van Thierry Baudet‘ schrijft Jeroen van der Starre heel nare dingen, inderdaad over Thierry Baudet, de voorman van het Forum voor Democratie. Die schrijfsels zijn zodanig naar dat we rustig kunnen spreken over haatzaaien. Deze Van Der Starre is een centrale figuur van de Internationale Socialisten. Die naam klinkt sympathiek (al is dat niet meer waar voor de van oudsher veelgebruikte afkorting). Het gaat echter om diehards die nog immer menen dat het socialisme internationaal geöriënteerd moet zijn. Dat is tot daaraan toe, maar ernstiger is dat hun invulling van socialisme een wel heel strenge is. Er valt veel over te lezen en eigenlijk zou ook op deze plek iets van een samenvatting gegeven moeten worden, toch volsta ik even met een referentie uit hun eigen kring en wat kleine uitspraken: In elk geval is er een bijzondere focus op Marxisme, en dan met name op een fundamentalistische uitleg ervan. Het kapitalisme wordt zelfs in zijn meest milde vorm afgeschoten, er is heel veel solidariteit met, ook militante, ‘bevrijdingsbewegingen’ en zelfs eigen bereidheid tot revolutie en militant ingrijpen, al zijn er tegenkrachten en komt het er in de praktijk niet van, afgezien van de beruchte antifa-demonstraties. Er is sprake van een zeer groot geloof in utopische, edoch socialistische, samenlevingen op wereldschaal, of eigenlijk één samenleving. Er wordt gemeend dat àlle arbeiders over de hele wereld ongeveer idem worden onderdrukt en daarom idem denken over die utopie. Er wordt niet echt geloofd in de kracht van parlementaire democratie, wat hen duidelijk onderscheidt van sociaal-democraten. (Rare term eigenlijk: sociaal-democraten. Logischer lijkt me: democratisch socialisten.) Afijn, misschien is de wikipedia-pagina ook wel interessant om jezelf op de hoogte te brengen van het gedachtegoed van Internationaal Socialisten.
Mijn ouders èn al hun familieleden, vrienden en kennisen waren socialist, dus ik ook, al was het voornamelijk de sociaal-democratische variant. Behoudens één oom, zo herinner ik me. Die was onherroepelijk en volhardend communist. Ik meen/meende zodoende ongeveer te weten waar socialisme voor staat. Maar als ik met name naar de akties van de I.S.’ers kijk, dan voel ik een totale vervreemding. En die bereikte deze week weer eens een hoogtepunt toen ik het hierboven aangegeven artikel van Jeroen van der Starre las. Wie door ‘scholing‘ zoals op de site van Socialisme.nu tot het idee is gekomen dat Thierry Baudet een fascist is, heeft ergens in zijn leven de verkeerde afslag genomen. Dan is er geen sprake van echte scholing, maar van hersenspoeling. Dan is er geen sprake van de vorming van een echt kritische geest.
Ik zou eigenlijk in gesprek moeten met zo iemand. Ik vrees echter dat het een nutteloze exercitie zou worden. Er zal, vrees ik, nog heel wat water door de Rijn stromen vooraleer je iemand die Baudet een fascist noemt er eindelijk van doordrongen hebt dat dit ten eerste grote flauwekul is, ten tweede een zeer groffe belediging is en ten derde door het haatzaaiende ervan de polarisatie in de samenleving sterk bevordert.
Ergens voel ik wel voor wetgeving die het mensen verbiedt een ander zomaar voor fascist uit te maken. Het probleem zit ‘m echter in het woordje ‘zomaar’; toon het maar eens hard aan dat het onzin is. Toon maar eens hard aan dat je buurman ongelijk heeft als hij zegt dat je niet ook een beetje gek bent, of snel aangebrand, of overgevoelig, of conservatief, of juist links, of vaak de muziek te hard aan hebt staan, of een crypto-fascist bent. Al is het op zich onwaar, er is met wat ‘creatieve uitleg’ vast wel een splintertje van waar. Zo ben ik inderdaad een beetje gek (maar hopelijk op de goede manier), kan ik me wel degelijk opwinden, ben ik vòòr behoud van tradities, voel ik me desondanks vooral links, zet ik de muziek inderdaad heel soms wat harder en geef ik meer om mijn eigen kinderen en kleinkinderen dan om die van de mensen in Angola (zie de brief van de dag in de Volkskrant van iemand die daarover diametraal anders denkt dan ik).
Zou het zijn omdat we rechters willen behoeden voor tè moeizame beslissingen dat we een wet hebben aangenomen die ons ‘vrijheid van meningsuiting’ geeft? In elk geval heeft ook die wet dus een negatieve keerzijde: de tweespalt en onrust die het veroorzaakt in de maatschappij als weer eens iemand voor fascist of racist wordt uitgemaakt.
