- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
In discussies met klimaatalarmisten wijzen die nogal eens op de barre staat van Bangladesh, dat immers geregeld getroffen wordt door overstromingen en waarvan zij dan aannemen dat die rampspoed dat land in de 21e eeuw alleen maar vaker en heftiger zal treffen ten gevolge van de opwarming van het klimaat en de toenemende zeespiegel. Ze hebben het dan feitelijk over de Gangesdelta, de grootste rivierdelta in de wereld, die een deel van Bangladesh en India bestrijkt. Hebben de klimaatalarmisten daarmee een goed argument in handen? Eerst enige details over die delta, ontleend aan dit wetenschappelijke artikel.
Er komen ruim 260 rivieren op de Gangesdelta uit. Het is ook een van de meest vruchtbare gebieden in de wereld en het lijkt dus vrij logisch dat daar veel mensen zijn gaan wonen. Er wonen in die delta 125-143 miljoen mensen. Concentreren we ons op Bangladesh in zijn geheel, dan vinden we een bevolkingsdichtheid die zo’n 2,5 keer die van Nederland is, maar in de delta is het ongeveer de helft van ons land. Die mensen werken goeddeels in de landbouw.
De delta is erg omvangrijk en kent vele gebieden die onvergelijkbaar met elkaar zijn, onder andere in hun gevoeligheid voor een zeespiegelstijging en een veranderend klimaat. Tegenmaatregelen zullen dan ook niet de hele delta moeten betreffen; er is per gebied maatwerk nodig en soms zijn er zelfs helemaal geen speciale tegenmaatregelen nodig.
Er is landafname, veroorzaakt door kaalslag aan de kust en overstroming van rivieren, met name bij moessons, stormen en cyclonen. Maar er is ook landaanwinning en landtoename. Aanwinning is een toename door mensenhand, terwijl een toename ook kan gebeuren door natuurlijke processen. Toename door mensenhand is er door de aanleg van dijken, waarvan de bouw al in de jaren 50 begon. Natuurlijke toename wordt veroorzaakt door moessons die de rivieren tijdelijk groot en wild maken en die zo op hun beurt weer sedimenten uit de bergen meevoeren richting de zeemonding; sedimenten die zorgen voor landtoename binnenlands, maar ook in de monding. In de afgelopen twee eeuwen was alleen al de natuur verantwoordelijk voor een netto toename. De verwachting is dat die natuurlijke toename zelfs in de 21e eeuw groter zal zijn dan natuurlijk landverlies, ook als de gevolgen van een stijgende zeespiegel worden meegenomen in de berekeningen. Daarbij wordt er vanuit gegaan dat in kracht toenemende moessons en cyclonen de rivieren nòg groter en wilder zullen maken en daardoor er nòg meer afzet van sedimenten zal zijn. (Een kanttekening bij dammen is dat die weliswaar zorgen van landaanwinning, maar dat die ook de aanvoer van sedimenten kunnen laten haperen.)
Bepaalde delen van de delta worden om de haverklap getroffen door overstromingen bij moessons en cyclonen. Toch trekken mensen steeds weer naar die delen. De bevolking uit die streken vertoont dat gedrag overigens al eeuwenlang en zij zijn feitelijk gespecialiseerd in dit soort problemen. Men moet zich afvragen of de rest van de wereld zich echt druk moet maken om hun lot bij wéér een cycloon die zorgt voor vele doden en ontheemden. En men moet zich afvragen of de klimaatingrepen die de klimaatalarmisten voor ogen hebben mede hun rechtvaardiging vinden in voorspelde lotsbeschrijvingen van deze mensen. Het puur rationele antwoord op beide vraagstellingen lijkt mij een Nee. Die mensen blijven er tegen beter weten in of in elk geval met kennis van de risico’s. Tegenargument zal zijn dat deze mensen geen andere keus hebben vanwege armoede. Maar ik denk dat deze mensen dan in elk geval verkeerde prioriteiten stellen. Ze zouden er wijs aan doen zich gezamenlijk nòg meer te richten op de aanleg van dijken en andere tegenmaatregelen. Dat geeft veel werk en is een duidelijke investering in een betere toekomst voor in elk geval de kinderen. Dat een regering daarbij moet helpen staat natuurlijk buiten kijf. En wat mij betreft zal de internationale gemeenschap kunnen helpen door tegenmaatregelen als dijkaanleg, overloopgebieden, afwatering en desnoods het massaal verplaatsen van kustbewoners naar nieuw aangelegde steden landinwaarts soepeltjes te financieren door gunstige leningen. We worden toch al gepord om heel veel geld te gaan spenderen aan klimaatmaatregelen. Het zou weleens lonender kunnen zijn om dat geld te besteden aan de hier genoemde tegenmaatregelen dan aan reductie van de CO2.
In het eerder genoemde wetenschappelijke artikel worden twaalf soorten tegenmaatregelen voorgesteld. Me dunkt dat er dus wat te kiezen valt. Bovendien is Bangladesh dan verlost van een lot dat het waarschijnlijk al sinds het begin der tijden teistert.
Pingback:Rationaliteit en emotie, hoe zit dat nou… | PvanLenth
De klimaatdiscussie is ingewikkeld, er spelen vele vragen.
1. Verandert het klimaat?
2. Als dat zo is, wordt die verandering dan veroorzaakt door de mens?
3. Als dat zo is, komt dat dan door het gedrag van de mensheid, of is het gezien het aantal mensen onvermijdelijk?
4. Als het door het gedrag van de mensheid komt, is dat dan moreel verwerpelijk?
5. Los van het antwoord op de vorige vraag, is het mogelijk de klimaatverandering tegen te gaan? In welke mate?
6. Wat is efficiënter, de klimaatverandering tegengaan of de gevolgen ervan hanteerbaar maken?
Volgens mij schiet de klimaatlobby meteen door naar de morele veroordeling en ziet het er nu naar uit dat we, onder druk van deze klimaatreligie, voor een peperdure oplossing kiezen, waarvan waarschijnlijk achteraf zal blijken dat hij niet werkt. Zodat we alsnog ons geld moeten uitgeven aan het hanteerbaar maken van de gevolgen.
‘Je schetst daarmee precies wat ik ook vrees. Er zijn wetenschappers die beweren dat alle parijsmaatregelen tot een paar tienden van een graad lagere temperatuur zullen leiden. Bijna niets dus.