- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Eric Zemmour
De Volkskrant meldt vandaag op pagina 2 over een nieuwe rel in Frankrijk. Eric Zemmour, sterk tegen de islamisering gekant, vindt dat men in Frankrijk moet streven naar Franse voornamen. Dat maakte hij ook kenbaar in een talkshow. Laat duidelijk zijn dat hij vooral de namen van immigranten voor ogen heeft. Een van de andere gasten, Senegalese, noemde zijn suggestie dat zij zich beter bijvoorbeeld Corrine kon noemen “de grootste belediging die ik ooit heb gehoord” en prompt begon ze op haar Instagram-account een petitie tegen hem. De stand stond gisteren op 200 duizend ondertekenaars. De Volkskrant interpreteert, althans in de krant zelf, die 200 duizend alsvolgt: “Pleidooi voor traditionele namen gaat voor veel Fransen te ver“. Ofwel, 200 duizend wordt vertaald naar ‘veel Fransen’, daarmee suggererend dat die groep weleens een fikse meerderheid van alle Fransen zou kunnen representeren.
Mijn gevoel zegt me dat het weleens precies andersom zou kunnen zijn. Ik voorspel dat uit een echt representatieve steekproef zal blijken dat een fikse meerderheid het juist in de kern eens is met het idee dat Franse voornamen de voorkeur zouden moeten krijgen. Ik wil nog verder gaan en adviseer Zemmour om ook eens over de achternaam te beginnen. Kern van de zaak is, wat mij betreft, dat de voor- en achternaam goed uitspreekbaar en goed te onthouden moeten zijn. Deze beide facetten hangen sterk samen met de landstaal.
Ik pleit al jaren voor opname in het register van de Burgerlijke Stand van een werknaam naast de ‘naam van origine‘. Voor het laatst schreef ik hierover in 2017: What’s in a name – Over de werknaam en de naam van origine
