- Is ‘Critical (Race) Theory’ echte wetenschap? - 14 december 2021
- Het internet als mindblower en de mensenrechten als bron van onrust - 17 april 2021
- De ernstige fout in de UVRM: Universalisme - 11 februari 2021
Op deze werkelijk prachtige tweede paasdag ging ik met famile naar de bloembollenvelden rond Lisse. We meden uiteraard de files naar de Keukenhof. Het ging ons om de échte bloembollenvelden. We hebben ze gevonden, maar ook de toeristen weten ze te vinden. Die waren opvallend vaak met de fiets en dat is natuurlijk helemaal goed. Wat ook opviel was dat ze er niet voor terugdeinzen om selfies en kunstzinnige foto’s te maken door zich een meter of wat in de velden te begeven.
Er zijn bollenkwekers die dat maar niks vinden en een bord plaatsen waarop ze schrijven dat ze niet willen dat men zich in de velden begeeft. Sommige Nederlandse, langsrijdende fietsers veroordelen vervolgens luidkeels zelfs de toerist die het waagt om zich op de kale strook geestgrond aan de rand van het veld te begeven. Maar wat is er eigenlijk echt erg aan de toerist die zich een meter of wat in het veld begeeft? De velden bestaan uit stroken die van elkaar gescheiden zijn door een looppad van een kleine halve meter. Uitgerekend op die paden begeeft de toerist zich, zo bleek ons. Het lijkt me dat de schade daardoor nul is. En er is een belangrijk voordeel verbonden aan al die fotograferende toeristen. Zij nemen hun foto’s mee naar hun eigen land en delen die met vrienden en familie. Die gaan zelf ook geregeld op vakantie en zullen de bollenstreek in de weken van pasen dan zeker willen bezoeken. En ook voor de export van bollen lijkt me het tolereren van dit type fotografie alleen maar een geweldige en gratis marketing. Kortom, de bollenkwekers die zich met strenge borden tegen deze vorm van toerisme menen te moeten verweren moeten ophouden met zeuren. Ze leven van de export naar juist deze toeristen en de directe schade lijkt me ongeveer nul.
